Zdjecie glówne
< powrót

RACOT

 

Zespół pałacowy w Racocie obejmował pierwotnie dwukondygnacyjny pałac wzniesiony około 1758 roku dla księcia Antoniego Barnaby Jabłonowskiego wojewody poznańskiego oraz dwie oficyny i dwa budynki gospodarcze określane jako spichlerz i wozownia. Z tyłu za pałacem powstał „Park Angielski” o powierzchni 15,5 ha. Zabudowa jest w pełni jednorodna z przewaga stylu klasycystycznego (pałac) oraz echami baroku (oficyny). Autorem projektu jest Dominik Marlini twórca m.in. Łazienek Królewskich w Warszawskiej Rezydencji Jabłonowskich oraz pałacu w Rogalinie.
    W roku 1798 książę Jabłonowski odsprzedał pałac i dobra racockie Wilhelmowi Orańskiemu, późniejszemu królowi Niderlandów. Z końcem XIX w. wnuczka króla Wilhelma I, księżniczka Zofia wniosła Racot w posagu rodzinie von Sachsen-weimar-Eisenach. W roku 1902 Wielki książę Saksoński Wilhelm Ernst dobudował skrzydło Północne pałacu, w który mieściły się liczne pokoje gościnne.
    Na mocy zapisów traktatu wersalskiego z 1919 roku dobra racockie wraz z pałacem przeszły na własność skarbu Państwa Polskiego. W 1921 roku zespół pałacowy decyzją rady ministrów przeznaczono na rezydencję prezydentów Rzeczpospolitej Polskiej.
    W roku 1928 została powołana jedna z trzech przedwojennych polskich stadnin – Państwowa Stadnina Koni w Racocie. W 1995 roku Państwowa Stadninę Koni w Racocie przekształcono w spółkę skarbu Państwa nadzorowaną przez Agencję Nieruchomości Rolnych. W stadninie hodowane są konie rasy wielkopolskiej i szlachetnej półkrwi.
    W latach 2000-2004 pałac poddano kapitalnemu remontowi. Po jego zakończeniu utworzono Ośrodek Szkoleniowo-Rekreacyjny dysponujący hotelem, restauracją oraz zapleczem do świadczenia usług turystycznych i łowieckich.